28 December
Blijf op de hoogte en volg Joke en Herman
01 Januari 2013 | Nieuw Zeeland, Horrelville
Gefeliciteerd met je verjaardag Herman. Het cadeautje was geslaagd.
Bij de koffie taart met kaarsjes in de vorm van een 6 en een 3. Wat lief dat iedereen aan zijn verjaardag heeft gedacht. Er is gebeld, gemaild, en gefacetymd.
Na de koffie zijn wij een rondrit door Christchurch gaan maken en bij Bas lunchen. Wij zijn naar boven gereden om Christchurch van af en berg te zien. Wat een prachtig uitzicht.
Om daar te komen moesten wij door de bergen. Maar een deel van die bergen zijn door de aardbeving afgebrokkeld. Je ziet huizen voor de helft nog op de berg staan en de andere helft is naar beneden gestort. Vreselijk om te zien.
Beneden langs de bergen rijen containers om het vallende puin en rotsen tegen te houden. Dit is nog niet opgeruimd . De wegen daar naartoe zijn net golven. Alles is omhoog geduwd of gezakt.
Je voelt je zo machteloos als je dit ziet . Er zijn geen woorden voor.
In Kaipoi was een heel wijk onbewoonbaar. Overal was het beschadigd en waren op de huizen rode stikkers geplakt. Deze huizen worden afgebroken. Het is een spook wijk. Geen mensen,geen auto's en alles raakt overwoekerd in de tuinen.
Het eerste huis wat Nico en Pien gehuurd hadden is ook afgebroken.
De binnenstad was al weer verder bereikbaar. Vanuit een straat kon je op een afstand achter het hek de chatedraal zien . Verschrikkelijk afgebrokkeld en alle winkels die daar gestaan hebben waren weg. Niemand kan zich daar nog oriënteren. Het leek wel of er een bom was gevallen. De gebouwen die er nog staan zijn zwaar beschadigd. Er waren veel belangstellende en er werd veel gefotografeerd. Maar het was er eng stil . Iedereen was onder de indruk van het natuur geweld wat hier had plaats gevonden. Hier waren mensen omgekomen. En wat een paniek moet er geweest zijn. Ook Nico en Pien wisten niet wat ze zagen. Het was de eerste keer dat je zo dicht bij kon komen. Ook een spookstad.
Er is al veel gedaan in de stad. Maar na twee jaar moet er ook nog erg veel gebeuren.dit duurt nog vele jaren.
S'avonds uit gaan eten met zij allen want het is uiteindelijk Herman zijn verjaardag. Een dag om niet te vergeten. Met leuke maar ook aangrijpende momenten.
Bij de koffie taart met kaarsjes in de vorm van een 6 en een 3. Wat lief dat iedereen aan zijn verjaardag heeft gedacht. Er is gebeld, gemaild, en gefacetymd.
Na de koffie zijn wij een rondrit door Christchurch gaan maken en bij Bas lunchen. Wij zijn naar boven gereden om Christchurch van af en berg te zien. Wat een prachtig uitzicht.
Om daar te komen moesten wij door de bergen. Maar een deel van die bergen zijn door de aardbeving afgebrokkeld. Je ziet huizen voor de helft nog op de berg staan en de andere helft is naar beneden gestort. Vreselijk om te zien.
Beneden langs de bergen rijen containers om het vallende puin en rotsen tegen te houden. Dit is nog niet opgeruimd . De wegen daar naartoe zijn net golven. Alles is omhoog geduwd of gezakt.
Je voelt je zo machteloos als je dit ziet . Er zijn geen woorden voor.
In Kaipoi was een heel wijk onbewoonbaar. Overal was het beschadigd en waren op de huizen rode stikkers geplakt. Deze huizen worden afgebroken. Het is een spook wijk. Geen mensen,geen auto's en alles raakt overwoekerd in de tuinen.
Het eerste huis wat Nico en Pien gehuurd hadden is ook afgebroken.
De binnenstad was al weer verder bereikbaar. Vanuit een straat kon je op een afstand achter het hek de chatedraal zien . Verschrikkelijk afgebrokkeld en alle winkels die daar gestaan hebben waren weg. Niemand kan zich daar nog oriënteren. Het leek wel of er een bom was gevallen. De gebouwen die er nog staan zijn zwaar beschadigd. Er waren veel belangstellende en er werd veel gefotografeerd. Maar het was er eng stil . Iedereen was onder de indruk van het natuur geweld wat hier had plaats gevonden. Hier waren mensen omgekomen. En wat een paniek moet er geweest zijn. Ook Nico en Pien wisten niet wat ze zagen. Het was de eerste keer dat je zo dicht bij kon komen. Ook een spookstad.
Er is al veel gedaan in de stad. Maar na twee jaar moet er ook nog erg veel gebeuren.dit duurt nog vele jaren.
S'avonds uit gaan eten met zij allen want het is uiteindelijk Herman zijn verjaardag. Een dag om niet te vergeten. Met leuke maar ook aangrijpende momenten.
-
01 Januari 2013 - 13:29
Jeanine:
Hallo lievers,
Ik heb al de mailtjes die je schreef rond de kerst pas op oudjaar ontvangen (via droomreisj) je beschrijft de kerst bij jullie, vreemd, hoewel het duidelijk is dat het erg naar jullie zinhebben, is goed om te lezen. De spookstad maakt ook in je beschrijving indruk, lijkt me heel triest om te zien, schokerend.
Hier alles goed en rustig John en ik hebben gisteren zijn auto ingeleverd, dan is het ineens echt, hij is uitgewerkt, een nieuw fase in ons leven begonnen.
Toen rustig oud en nieuw gevierd, behalve Herman zijn watsapp berichtje, maar was wel heel erg leuk zoveel mensen door elkaar
,heen en weer aan het schrijven om elkaar evengoed nieuw jaar te wensen.
Wij wensen jullie hierbij ook een heel goed jaar, waarin wij jullie gelukkig weer in onze armen mogen sluiten.
Thuis zullen moeten jullie eerst zullen moeten afkicken van jullie droomreis, een goede reis voor de terug en tot snel, als jullie veilig en uitgerust thuis zijn. Heel veel liefs Jeanine -
05 Januari 2013 - 22:37
Peter En Loes:
Llieve oom en tante zo te lezen hebben jullie het erg naar jullie zin gehad hopelijk hebben jullie. Ook onze andere berichtjes ontvangen voor nu wensen wij jullie een goede terugreis en hopelijk zien we elkaar dan gauw een keer als jullie weer zijn bijgekomen van jullie fantastische droomreis veel liefs en groetjes van ons
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
